تفاوت کامل بین
WILL و BE GOING TO
درس ۱ کتاب دهم
هر دو ساختار برای صحبت دربارهی آینده (Future) در زبان انگلیسی استفاده میشوند، اما از نظر معنا، کاربرد، زمان تصمیمگیری، لحن و قطعیت با هم تفاوت دارند.
ساختار کلی (Form)
Willساختار:
Subject + will + base form of the verb
مثال:
I will go to the party.
(من به مهمانی خواهم رفت.)
Be going toساختار:
Subject + am/is/are + going to + base form of the verb
مثال:
I am going to go to the party. (من قصد دارم به مهمانی بروم.)
کاربرد کلی (General Use)هر دو برای آینده هستند اما با تفاوت در دیدگاه گوینده:
Will → آینده از دید ذهنی، تصمیم یا پیشبینی در لحظه.
Be going to → آینده بر اساس قصد قبلی یا شواهد واقعی.
تصمیم لحظهای (Spontaneous Decision)وقتی تصمیم در همان لحظه گرفته میشود، از will استفاده میکنیم.
مثالها:
The phone is ringing! I will answer it. (تصمیم در لحظه.)
I’m thirsty. I will get some water. (الان تصمیم گرفتم.)
نکته: این تصمیم ناگهانی است، بنابراین “be going to” درست نیست.
قصد یا برنامهی از قبل (Plan / Intention)وقتی تصمیم یا برنامه از قبل گرفته شده باشد، از be going to استفاده میکنیم.
مثالها:
I am going to visit my grandmother tomorrow.
(از قبل برنامهریزی شده.)
They are going to move to a new house next month.
(قصد و برنامهی قطعی.)
نکته: “will” حس برنامهریزی ندارد.
پیشبینی آینده (Prediction)هر دو برای پیشبینی آینده استفاده میشوند، اما نوع پیشبینی متفاوت است:
Will → پیشبینی ذهنی، بدون شواهد. Be going to → پیشبینی بر اساس نشانهها یا شواهد واقعی.مثالها:
I think it will rain tomorrow. (فقط حدس ذهنی است.)
Look at those dark clouds! It is going to rain. (نشانه واقعی وجود دارد.)
قول، پیشنهاد، درخواست یا تهدید (Promises, Offers, Requests, Threats)در این موقعیتها همیشه از will استفاده میشود، چون تصمیم یا واکنش در لحظه است.
مثالها:
I will help you. (پیشنهاد یا قول)
Will you marry me? (درخواست)
If you touch that, I will kill you!
(تهدید)
تفاوت در لحن و حس گفتار (Tone and Feeling) Will → رسمیتر، کوتاهتر، حس آیندهی ذهنی، قطعیت کمتر. Be going to → غیررسمیتر، طبیعیتر در گفتار روزمره، حس قطعیت و برنامه بیشتر.مثالها:
I will visit my parents next week. (احتمال یا تصمیم ذهنی.)
I am going to visit my parents next week. (برنامهریزی قبلی.)
زمان تصمیمگیری (Time of Decision)اگر تصمیم در لحظه گرفته شود → will
اگر از قبل تصمیم گرفته شده باشد → be going to
مثالها:
Oh, you dropped this!
I will pick it up. (تصمیم در لحظه.)
I am going to meet my friend after work. (برنامهی قبلی.)
تفاوت در قطعیت و شواهد (Degree of Certainty) Will → آیندهی ذهنی یا احتمالی (کمتر قطعی). Be going to → آیندهی واقعی یا نزدیک بر اساس شواهد (قطعیتر).مثالها:
I will probably go to the gym. (احتمال میدهم بروم.)
I am going to go to the gym. (برنامهام مشخص است.)
نکات دستوری (Grammar Notes)
شکل منفی:Will not / won’t
Am / is / are not going to
شکل سوالی:Will + subject + verb?
Am / is / are + subject + going to + verb?
مثالها:
Will you come?
Are you going to come?
جمعبندی نهایی (Summary) WILLبرای تصمیم لحظهای، قول، درخواست، تهدید، یا پیشبینی ذهنی.
→ آینده ذهنی، رسمیتر، کمتر قطعی.
BE GOING TOبرای قصد قبلی، برنامه، یا پیشبینی با شواهد.
→ آینده واقعی یا نزدیک، طبیعیتر در گفتار، قطعیت بیشتر.
مثالهای مقایسهای نهاییI think I will order a pizza. 
(الان تصمیم گرفتم.)
(الان تصمیم گرفتم.)I am going to order a pizza tonight. (از قبل تصمیم گرفته بودم.)
I believe she will win. (پیشبینی ذهنی.)
She is going to win — look at the score! (شواهد واقعی وجود دارد.)